پست فوری

روز تولدت با دل شکسته و با غم فراوون اومدم واسه دل خودم تبریک بگم

ولی باورم نمیشد که بیایی پیام بدی

باورم نمیشد که اصلا آدرس وبلاگ رو داشته باشی و بیایی و بیشتر از اون باورم نمیشد که پیام بدی

تو 5شنبه پیام دادی ولی همون روز من درگیر یه اتفاق بودم

دقیقا 4 روز بعد تبریک تولدت...

من باید باهات حرف بزنم... چون فقط تو میدونی حرفی که قراره بزنم چی هست...

حتما حتما هروز میام و نظرات رو چک میکنم و منتظرتم...

اگه هنوز به یادمی سعی کن آخرین درخواستمو قبول کنی... من هیچ قصد و نیتی ندارم که اگه داشتم اینجا پیام نمیدادم و اصلا نمیخوام مزاحمت شم... نه مزاحم تو نه مزاحم زندگی قشنگت که همیشه دعای من همراه زندگیت بوده...

ولی التماست میکنم کمکم کن تا فقط یه موضوعی رو بهت بگم...

دقیقا 2 شهریور که واسم پیام گذاشتی درگیر اون اتفاق بودم...

من نه تلفنی ازت میخوام نه ارتباطی... فقط یه فرصت کوتاه میخوام تا بهت یه موردی رو بگم...

ازت ممنونم و التماست میکنم چشم ب راهم نزار... زود ب زود میام و منتظرت میمونم... خدا کنه خیلی طول نکشه و بتونم باهات حرف بزنم و قبول کنی...

آیدی تلگرام میخوای یا دایرکت اینستا میخوای یا شماره قبلی که بامن در ارتباط بودی دستته هنوز یا هر راه دیگه ای که فکر میکنی رو بگو که بعدا ازت چیزی نداشته باشم (شماره و این داستان ها) که فکر کنی واست دردسر میشه رو بهم بده تا حرفمو بزنم... بعدش ب قرآن دیگه مزاحم نمیشم تا در حق همسرت بدی کنم...

یا اگه میخوای اینجا بیایی حداقل یه روز و تایم و ساعت دقیق بکو که منم باشم...

خیلی مهمه... نزار بیشتر از این داغون و نابود شم... ممنونتم...

قلبم از جا داره کنده میشه چون باورم نمیشد حتی وبلاگ رو یادت باشه...

منتظرتم...